حذف عینک در پیرچشمی

بررسی انواع روش‌های حذف عینک در پیرچشمی:

یکی از اختلالاتی که با افزایش سن رخ می‌دهد پیرچشمی (presbyopia) نامیده می‌شود. در سنین بالای ۴۰ سال قدرت دیدن فاصله‌های نزدیک به طور تدریجی کم می شود و بیمار برای دیدن این فاصله ها نیاز به عینک نزدیک یا عینک مطالعه پیدا می کند‌. اگر بیمار قبل از ۴۰ سالگی هم عینکی باشد و ضعیفی چشم داشته باشد در سن ۴۰ سالگی دو عینکی می شود و عینک پیر چشمی به عینک قبلی بیمار اضافه می شو‌د. بنابراین بیمار یک عینک دور دارد که برای دیدن فاصله های دور استفاده می کند و یک عینک نزدیک دارد که برای دیدن فاصله های نزدیک مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی مواقع بیمار تمایل ندارد دو عینک جداگانه داشته باشد و ترجیح می دهد فقط با یک عینک هم فاصله‌های دور و هم فاصله های نزدیک را واضح ببیند. در این شرایط عینک‌های دوکانونی یا دو دید و عینک‌های تدریجی یا پروگرسیو‌ برای بیمار تجویز می‌شود. با این عینک‌ها هم دید دور و هم دید نزدیک باهم اصلاح می‌شود و دیگر نیازی به دو عینک نخواهد بود.

در برخی موارد بیمارانی که دچار پیرچشمی هستند به طور کلی تمایل به عینک ندارند. ترجیح می دهند همیشه یا حداقل در برخی موارد عینک نزنند و بدون عینک بینایی مناسب را داشته باشند. برای این بیماران دو راه حل وجود دارد که بدون عینک بتوانند دید خوب داشته باشند یک روش استفاده از لنزهای تماسی است و روش دیگر استفاده از روش های جراحی می باشد.

لنزهای تماسی برای پیرچشمی:
انواع مختلف لنزهای تماسی می‌تواند برای اصلاح دید افراد پیرچشم مورد استفاده قرار گیرد.

۱- لنزهای نرم مولتی فوکال (چندکانونه):
این لنزها برای اصلاح همزمان دید دور و نزدیک طراحی شده اند. با گذاشتن این لنزها هم ضعیفی چشم برای دور و هم ضعیفی چشم برای نزدیک اصلاح می‌شود و دید نسبتا خوبی در هر دو فاصله برای بیمار حاصل می شود‌. این لنزها از جنس لنزهای نرم هستند و در افرادی که خشکی چشم شدید داشته باشند ممکن است قابل تجویز نباشند.

۲- لنزهای نرم مونوویژن:
یکی از روش های اصلاح دید در پیرچشمی استفاده از تکنیک مونویژن هست که در این شرایط یک چشم برای دید دور و چشم دیگر برای دید نزدیک تنظیم می شود و بیمار با یک جفت لنز می تواند کارهای مختلف دور و نزدیک را انجام دهد‌.

۳- لنزهای هیبریدی مولتی فوکال:
لنزهای هیبریدی به لنزهایی گفته می شود که قسمت مرکزی آنها از جنس هارد می باشد و اطراف لنز از جنس نرم ساخته می شود و حالت ترکیبی دارند‌. این لنزها به صورت دو دید یا مولتی فوکال نیز تولید می شوند و می تواند در افراد پیر چشم نیز مورد استفاده قرار گیرند.

۴- لنزهای اسکلرال:
لنزهای اسکلرال که پیشرفته ترین نوع لنزهای تماسی به شمار می روند در افراد پیرچشم نیز کاربرد بسیار زیادی دارند‌. این لنزها هیچکدام از محدودیت های لنزهای قبلی را ندارند. در درجات مختلف ضعیفی چشم و در هر شدتی از خشکی چشم هم قابل تجویز هستند. هیچگونه محدودیتی از نظر میزان ضعیفی چشم ندارند‌. از مزیت های دیگر آن نیز این هست که در افرادی که دچار مشکلات قرنیه مانند پارگی قرنیه و قوز قرنیه یا مشکلات شبیه آن هستند نیز تجویز می شود. لنزهای اسکلرال در افراد پیرچشم به دو‌ روش قابل تجویز هستند. روش اول استفاده از روش مونوویژن هست که نتایج خیلی خوبی هم ایجاد می کند. روش دوم تجویز لنزهای اسکلرال مولتی فوکال هست. این لنزها راحتی بسیار بالایی دارند و بینایی خیلی خوبی برای بیمار فراهم می کنند.

جراحی های پیرچشمی:
یکسری روش های جراحی برای اصلاح دید نزدیک در افراد پیرچشم معرفی شده است که خیلی از آنها هیچوقت تاییدیه نگرفته اند و برخی از آنها هم که تاییدیه گرفته اند و انجام می شوند در خیلی از موارد نتایج رضایت بخش در مقایسه با لنز و عینک ندارند‌. رایج ترین جراحی های پیرچشمی شامل موارد زیر هستند:

۱- جراحی لیزیک مولتی فوکال:
در این روش اصلاح لیزری در انحنای قرنیه به طوری انجام می شود که قسمت هایی از قرنیه برای دید دور تنظیم شود و قسمت دیگر از قرنیه برای دید نزدیک تنظیم می شود. این نوع جراحی در عمل خیلی انجام نمی شود و البته نتایج رضایت بخشی نیز ندارد.

۲- جراحی لیزیک مونوویژن:
این جراحی درواقع همان جراحی لیزیک می باشد که به صورت مونوویژن انجام می شود. یک چشم بیمار برای فاصله نزدیک اصلاح می شود و چشم دیگر فرد برای فاصله دور اصلاح می شود.‌ از آنجایی که همین کار به راحتی با عینک یا لنز نیز قابل انجام هست انجام چنین جراحی ای منطقی به نظر نمیرسد.

۳- استفاده از کمرا اینلی در قرنیه:
این جراحی قبلا رواج پیدا کرده بود ولی علیرغم هزینه های سرسام آور، به دلیل نتایج بسیار نامناسبی که ایجاد کرد تقریبا امروزه زیاد انجام نمی شود.

۴- کاشت لنزهای داخل چشمی مولتی فوکال:
این نوع لنزها درواقع لنزهای داخل چشمی هستند که در داخل چشم کاشته می شوند. این لنزها فقط برای بیمارانی مناسب هستند که دید واضح برای دور و نزدیک نیاز نداشته باشند. بنابراین در افرادی که کارهای دقیق مانند رانندگی، کارهای کامپیوتری و مطالعه و غیره دارند اصلا گزینه ی مناسبی نخواهد بود.

به طور کلی برای بیمارانی که دچار پیر چشمی می شوند بدون شک عینک بهترین گزینه هست. اگر به هر دلیلی تمایل به عینک نداشتند یا با عینک امکان اصلاح دید وجود نداشت باید از لنزهای تماسی استفاده شود. استفاده از جراحی های پیرچشمی خیلی قابل توصیه نمی باشد چرا که در نهایت رضایت قابل قبول برای بیمار ایجاد نمی کند.

واژگان کلیدی: پیرچشمی، عینک پیرچشمی، حذف عینک، خداحافظی با عینک، عینک تدریجی، عینک دو دید، لنزهای دو‌دید، لنز مولتی فوکال، لنز اسکلرال، لنز چند دید، لنز پیرچشمی